donderdag 17 mei 2018

Long time no see.

Een jaar! Een jaar is het geleden dat ik nog eens blogde. En als we helemaal technisch en pietjeprecies zijn, is het zelfs meer dan een jaar. Erg. 

In my defence; het was een hectisch jaar vol politieke chaos. Eentje van nieuwe partijen oprichten en dan toch maar weer niet. Een jaar van zoeken waar je naartoe wil in het leven en ontdekken wat en hoe het beter kan. Niet evident en een oefening die nog zeker niet is afgerond. 

In dat jaar vielen er 100.000 dingen te zeggen, maar mijn naaimachine werd amper gebruikt. Gebrek aan tijd, gebrek aan inspiratie, gebrek aan zelfvertrouwen. Enkele weken geleden besliste ik dan toch maar om mijn geliefde Brother eens af te stoffen en mijn hoofd nog eens even leeg te maken. Ik kan alleen maar hopen dat ik de komende maanden tijd ga blijven hebben. Want mijn Brother en ik, wij zijn nog steeds een goed team. 

Op korte tijd konden we heel wat naaisels afleveren, maar met dit recyclage- pareltje wil ik graag beginnen. Als er teveel chaos is, moet je opruimen en dat deed ik. Onze linnenkamer/schoenenkast werd stevig onder handen genomen en tijdens dat gerommel vond ik een babylakentje uit de Ikea. Nooit gebruikt - ik weet niet waarom, maar nu dus ideaal om een Lucy Jurkje van te maken. 

Het gratis patroontje van Oekeboeleke, met tuto, vind je hier - download het snel, want het is een toppertje. Het jurkje zit snel in elkaar - ja, ik ben nog steeds fan van de "vlug klaar naaisels" - en ziet er heel fancy uit. Louise vond het schitterend. 

Het naaien ging heel vlot en dat was goed voor het zelfvertrouwen :-). 



Het perfect bijpassend pinnetje vond ik bij Bel en Bo. Geheel toevallig, maar een schitterende aanvulling voor dit leuke jurkje. 


maandag 24 april 2017

Let's Sti(c)k Together part 1

Ik deed mee aan een ‘sew-challenge’. Zij nam het initiatief enkele weken geleden en ik voelde me meteen enthousiast. Hoewel ik altijd heb gevonden dat naaien geen ‘moeten’ mag worden, leek het op dat moment nog tijd genoeg om dat te vermijden en alles goed te plannen. 

Al wie mij kent weet dat ik mijn projectje pas erg last-minute af had, maar geen nood; op tijd is op tijd. Er werden door alle deelnemers drie criteria gekozen: een patroontje dat je nog nooit naaide, een stofje dat al minstens een jaar in de kast ligt en zomer. Ik had direct heel veel ideeën en zelfs de husband werd enthousiast bij het idee dat er eindelijk eens een stofje ging verdwijnen dat al lang in de kast lag. Het oorspronkelijk plan was een Tiny jurk naaien voor de dochter, maar toen ik een stofje aan het zoeken was in mijn gigantische stapel ‘ouder dan een jaar’, vond ik ineens een stof met diertjes die ik ooit bij Den Depot gekocht had met een de bedoeling een hemdje van te maken. Ik paste de plannen in mijn hoofd aan en het werd een Theo – nee, ik naaide nog nooit een Theo.


Eerst dacht ik “het wordt er een met alles er op en eraan”, maar na het eerste hoekje stapte ik daar al van af. De husband vond het niet mooi en ik vond het veel te veel gedoe voor een hoekje J.  Het werd dus een met bijna alles er op en eraan. 

Een uitdaging was het in ieder geval. Het is er eentje geworden waar ik nog niet van weet of het gedragen gaat worden. Twijfel alom en veel dubbele gevoelens. Ik vond het echt een moeilijk patroon en als het niet om de uitdaging ging, was ik halverwege waarschijnlijk gestopt. Ongeveer toen ik zag dat de kraag niet in het midden stond.

Ik zet mijn dubbele gevoelens even op een rij:

Wat ik echt niet zo top vind:
-De kraag staat dus niet in het midden
-De dieren van de kraag staan op hun hoofd (geen van 10 kritische volwassenen aan wie ik het liet zien, zag het. De 4-jarige zoon had het onmiddellijk door).
-Aan letterlijk elk knoopsgat is iets mis, niet opvallend, maar ik weet het wel.
-Bij het lostornen van het eerste knoopsgat, mega gat in de stof geknipt – verdoezeld met een labeltje – dus: 1 knoop te weinig.
-de hoekjes van de staander zijn niet perfect afgewerkt

Wat ik wel heel cool vind:
-De pasvorm. Het hemd past supergoed en de zoon is er zeer mooi mee.
-De kleuren –en stoffencombinatie. Goed gekozen van mezelf J
.
-De eerste keer paspel genaaid en heel goed meegevallen.
-Ik ben verliefd op de rug, met plooi en paspel.
-De afwerking binnenin is het gepruts en gevloek meer dan waard. 














De vraag is dus welk lijstje het meeste doorweegt. Is dit hemd draagbaar. Geven jullie mij advies?

Als jullie willen weten wie er nog deelnam aan deze geweldige uitdaging, klik dan zeker op onderstaande links. Veel leesplezier!

Long time no see.

Een jaar! Een jaar is het geleden dat ik nog eens blogde. En als we helemaal technisch en pietjeprecies zijn, is het zelfs meer dan een jaar...